In de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw was het bij Feyenoord voor reservekeepers bijna onmogelijk om een plek onder de lat te verdienen. De voornaamste reden hiervoor was dat Feyenoord in die decennia over echte klasbakken beschikte als Joop Hiele, Ed de Goeij en Jerzy Dudek.

Eén van de ‘slachtoffers’ van die situatie was de jonge doelman Harold Wapenaar, die in 1990 als reservekeeper bij de selectie kwam. Achter Ed de Goeij bleek het echter onmogelijk om een plek te veroveren, waarna Wapenaar zijn loopbaan bij RBC Roosendaal vervolgde. Zijn loopbaan verliep echter verre van kleurloos na contracten bij Helmond Sport, Udinese, Portsmouth FC, Vitesse en tot slot Sparta. Zijn mooiste periode beleefde Harold Wapenaar bij FC Utrecht, waar hij 4 seizoenen zelf de onbetwiste 1e doelman was.